بخ

نام: سرباز،
صدایم: ایست
،خوراکم: آش
،دلم: سنگ
،کوله بارم:تفنگ،
وطنم: آسایشگاه
،گناهم:ترک پست،
همدمم: سینه خشاب
،تنهاکلامم: نبود...دوست دخترم مادرشدولی من هنوزم سربازم.....به سلامتی هرچی سربازه بکوب اون لایک.قشنگه رو؟ 

می خواستم بخندم و گریه امان نداد - آمد بهار و شانه ی ما را تکان نداد
مثل همیشه خنده ی ما طرح گریه داشت - مثل همیشه سفره مان بوی نان نداد
در خلوت شبانه ی باران نشسته ایم-انبوه بغض فرصت فریادمان نداد
آغازه ایست جدایی قبول کن-دوست از ورای فاصله دستی تکان نداد
تا گم شدیم زیر خرمن ها آوار سرد-دیگر کسی نشانی ما را نشان نداد
پرواز فرصتی است که از دست می رود - وقتی که سهم مرا آسمان نداد